เพราะเธอ เหนื่อยล้ามาแต่ละวัน
แม้คนข้างกัน ใครคนนั้น กลับไม่มี
เดินทางเปล่าเปลี่ยวตามแต่ละวิถี
เหงาใจทุกที ณ ที่ตรงนี้ไม่มีใคร
หลายครั้งเธอ หลบมุมเหงา
ร้อยเรื่องราว พาใจให้หวั่นไหว
ทุกครั้งเธออ่อนล้า มากมายคำเสียใจ
แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ นอกจากมองเธอห่างๆ
อย่าถามว่าฉันเป็นใคร...
ถึงรู้เรื่องราวมากมาย เหมือนดั่งคนเคียงข้าง
ฉันก็หนึ่งในตัวเธอ ที่ไม่เคยทิ้งใจให้ห่าง
ทุกเสี้ยวนาที คอยอยู่ข้างๆ เธอเสมอ
อย่าคิดว่าชีวิตช่างโหดร้าย
ถูกเขาทำลายจิตใจ แทบสิ้นความฝันเพ้อ
ปวดร้าวในหนทาง สู่รายทางที่พร่าเบลอ
เพราะรู้เสมอ เธอเหน็บหนาว.... ท่ามกลางผู้คน
หลับเธอขวัญเจ้า
ลืมเรื่องราว ที่ปวดร้าว วุ่นวายสับสน
ฉันจะกล่อมเธอในทุกราตรีที่มืดมน
ให้ความทุกข์ทรม จางหายไป นะขวัญเอย......
แม้คนข้างกัน ใครคนนั้น กลับไม่มี
เดินทางเปล่าเปลี่ยวตามแต่ละวิถี
เหงาใจทุกที ณ ที่ตรงนี้ไม่มีใคร
หลายครั้งเธอ หลบมุมเหงา
ร้อยเรื่องราว พาใจให้หวั่นไหว
ทุกครั้งเธออ่อนล้า มากมายคำเสียใจ
แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ นอกจากมองเธอห่างๆ
อย่าถามว่าฉันเป็นใคร...
ถึงรู้เรื่องราวมากมาย เหมือนดั่งคนเคียงข้าง
ฉันก็หนึ่งในตัวเธอ ที่ไม่เคยทิ้งใจให้ห่าง
ทุกเสี้ยวนาที คอยอยู่ข้างๆ เธอเสมอ
อย่าคิดว่าชีวิตช่างโหดร้าย
ถูกเขาทำลายจิตใจ แทบสิ้นความฝันเพ้อ
ปวดร้าวในหนทาง สู่รายทางที่พร่าเบลอ
เพราะรู้เสมอ เธอเหน็บหนาว.... ท่ามกลางผู้คน
หลับเธอขวัญเจ้า
ลืมเรื่องราว ที่ปวดร้าว วุ่นวายสับสน
ฉันจะกล่อมเธอในทุกราตรีที่มืดมน
ให้ความทุกข์ทรม จางหายไป นะขวัญเอย......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น