วันพุธที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2555

คน...ไร้สิทธิ์

คิดถึงเขาทั้งที่ใจไม่มีสิทธิ์
อาจจะผิดกฎรักเรื่องศักดิ์ศรี
เเต่กฎเเห่งหัวใจคงไมมี
ความหวานที่เเสนเศร้าจึงเข้าครอง

อยากจะลืมเลือนเขาเมื่อเราจาก
เเต่รักมากรักซึ้งใจจึงหมอง
พิรุณพรายปรายโปรยโรยละออง
เเล้วหลั่งนองเเทนค่าน้ำตา...เรา!

เจ็บเเละปวดเเค่ไหนดวงใจเอ๋ย
เฝ้าเยาะเย้ยใจตนเสียจนสา
เจ็บเเล้วที่ยึดมั่นคำสัญญา
เจ็บซึ่งค่าเเห่งรักประจักษ์ใจ

คิดถึงเขาทั้งที่ใจไม่มีสิทธิ์
รักสถิตย์คู่นิยามความหวั่นไหว
รู้ทั้งรู้นับวันห่างกันไกล
ยังห่วงใยอยู่ทุกคราเเอบอาวรณ์
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม