วันพุธที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2556

วันนี้ เท่าที่ฉันรู้


เมื่อวาน..เท่าที่รู้
ฉันเคยจมอยู่ ในโลกความเหงา
ความปวดร้าวไม่เคยบรรเทา
โลกของคนเศร้า.... กำลังพังทลาย


เมื่อวาน...เท่าที่รู้
อยู่ๆ.. ก็มีคนคว้ามือฉันไว้
ความเจ็บปวดทุกอย่าง ห า ย ไ ป
เธอคือโลกใบใหม่...ที่แสนสำคัญ


เมื่อวาน...เท่าที่รู้
หากไม่มีเธออยู่ ในชีวิตฉัน
วันนี้ที่เป็นไปได้ คือ ความจาบัลย์
ลมหายใจคงหยุดลงตรงนั้น.....
.....เมื่อ ไ ม่ มี เ ธ อ


วันนี้...เท่าที่รู้
ความรักทุกอณู มีเพื่อเธอเสมอ
แด่คนแห่งความรัก ซึ่งตามหาฉันจนเจอ
ฉันสัญญา...ว่าจะรักเธอ.....
.......รั ก เ พี ย ง แ ค่ เ ธ อ   ไ ป ชั่ ว นิ รั น ดิ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม