วันพฤหัสบดีที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555

กลอนเศร้า-เศร้า ของกวีเหงาคนหนึ่ง

ความเอ๋ย..........ความรัก
เจ้านั้นจักมีทุกแห่งเลยใช่ไหม
ทุกทุกวันเวลาพาผ่านไป
ความรักเอ๋ย..ล้นใจกันและกัน

วันเอ๋ย.............วันวาน
เมื่อเลยผ่านก็เหมือนว่ามันสั้น
ทั้งที่จริงเป็นปีเดือนหรือวัน
แต่ว่ามันดูสั้นเสียกระไร

ความเอ๋ย..........ความจริง
ที่ฉันนั้นต้องถูกทิ้งเอาไว้
ให้อยู่กับความเหงาล้นหัวใจ
เมื่อฉันไม่มีเธออยู่ข้างกัน

ลาเอ๋ย............ลาจาก
ต้องพัดพรากจากนางฟ้าของฉัน
ลากันแล้วลาลบไม่พบกัน
ลานางฟ้าคนนั้นที่แสนงาม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม