เมื่อวาน..เท่าที่รู้
ฉันเคยจมอยู่ ในโลกความเหงา
ความปวดร้าวไม่เคยบรรเทา
โลกของคนเศร้า.... กำลังพังทลาย
เมื่อวาน...เท่าที่รู้
อยู่ๆ.. ก็มีคนคว้ามือฉันไว้
ความเจ็บปวดทุกอย่าง ห า ย ไ ป
เธอคือโลกใบใหม่...ที่แสนสำคัญ
เมื่อวาน...เท่าที่รู้
หากไม่มีเธออยู่ ในชีวิตฉัน
วันนี้ที่เป็นไปได้ คือ ความจาบัลย์
ลมหายใจคงหยุดลงตรงนั้น.....
.....เมื่อ ไ ม่ มี เ ธ อ
วันนี้...เท่าที่รู้
ความรักทุกอณู มีเพื่อเธอเสมอ
แด่คนแห่งความรัก ซึ่งตามหาฉันจนเจอ
ฉันสัญญา...ว่าจะรักเธอ.....
.......รั ก เ พี ย ง แ ค่ เ ธ อ ไ ป ชั่ ว นิ รั น ดิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น