วันเวลาล้าหัวใจยามหน่ายหนี
ในฤดีพักผูกปลูกความเศร้า
รักนั้นจากจรไปไม่เหลือเงา
นั่งจับเจ่าเหงาใจในค่ำคืน
รู้แก่ใจหมดแล้วซึ่งใยรัก
ใจตระหนักแม้หงอยเหงาเราต้องฝืน
ณ ตอนนี้อาจร้อนรนจนเต็มกลืน
แต่เวลาจะช่วยฟื้นให้มั่นคง
แค่ผูกพัน .. หรือฉันยังรักเธอ
ในฤดีพักผูกปลูกความเศร้า
รักนั้นจากจรไปไม่เหลือเงา
นั่งจับเจ่าเหงาใจในค่ำคืน
รู้แก่ใจหมดแล้วซึ่งใยรัก
ใจตระหนักแม้หงอยเหงาเราต้องฝืน
ณ ตอนนี้อาจร้อนรนจนเต็มกลืน
แต่เวลาจะช่วยฟื้นให้มั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น