. . .ยังเหลืออยู่ไหม. . .
ความเข้มแข็งของหัวใจที่แรงกล้า
กับความรักที่เป็นได้แค่ในนิทรา
พอตื่นลืมตา. .ก็กลับกลาย
. . .ทนไหวอยู่หรือเปล่า. . .
ยังกล้าเก็บทุกเรื่องราวไม่ให้ห่างหาย
ฝืนต่อไปทั้งทั้งที่เหมือนไร้หัวใจมากมาย
ทนกับวันคืนที่เดียวดาย. ."ข้างข้างกัน"
. . .ยังยิ้มได้ไหม. .หัวใจ. . .
เมื่อทางที่เดินมาแสนไกลไม่เหมือนฝัน
หากจะฝืนสู้ทน. .เพียงเพราะความอดทนให้พ้นวัน
หัวใจเอ๋ยเชื่อฉัน. . ."อย่าดีกว่า"
. . .ยอมแยกทางกันตรงนี้. . .
เจ็บหนักหนักไปเลยเสียทีให้อ่อนล้า
ดีกว่าเจ็บวันละหน่อยเสียทีละน้อยกับน้ำตา
รังแต่แผลจะชินชา. .เกินกว่าจะใช้คำว่าเรา. . .
ความเข้มแข็งของหัวใจที่แรงกล้า
กับความรักที่เป็นได้แค่ในนิทรา
พอตื่นลืมตา. .ก็กลับกลาย
. . .ทนไหวอยู่หรือเปล่า. . .
ยังกล้าเก็บทุกเรื่องราวไม่ให้ห่างหาย
ฝืนต่อไปทั้งทั้งที่เหมือนไร้หัวใจมากมาย
ทนกับวันคืนที่เดียวดาย. ."ข้างข้างกัน"
. . .ยังยิ้มได้ไหม. .หัวใจ. . .
เมื่อทางที่เดินมาแสนไกลไม่เหมือนฝัน
หากจะฝืนสู้ทน. .เพียงเพราะความอดทนให้พ้นวัน
หัวใจเอ๋ยเชื่อฉัน. . ."อย่าดีกว่า"
. . .ยอมแยกทางกันตรงนี้. . .
เจ็บหนักหนักไปเลยเสียทีให้อ่อนล้า
ดีกว่าเจ็บวันละหน่อยเสียทีละน้อยกับน้ำตา
รังแต่แผลจะชินชา. .เกินกว่าจะใช้คำว่าเรา. . .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น