วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555

สัญญานะว่าจะอ่อนไหว. . .เฉพาะเวลาที่ใช้หัวใจ คิดถึงเธอ

ก็แค่ผู้ชายคนนึง
ที่จมปรัก ลึกซึ้ง พร่ำเพ้อ
แค่คนที่ใช้หัวใจไว้รอเธอ
ที่อยู่กับความเหงาละเมอ ลืมเธอไม่ได้เสียที

ก็แค่ผู้ชายปอนปอน
หลงติดกับความอาวรณ์ เมื่อก่อนนี้
ไม่ขอให้เธอกลับมารัก ไม่ขอทึกทักให้เกินพอดี
ขอแค่ให้ฉันได้มี. . .ช่วงเวลาที่แสนดีจนนิรันด์

อาจแค่เพียงเมื่อยามหลับตา
แม้รู้ทั้งรู้ว่าเป็นแค่ห้วงเวลาแห่งความฝัน
ขอแค่ทุกทุกครั้ง ที่ได้นั่งมองฟ้ามองจันทร์
เป็นช่วงที่เรามีกันตลอดไป. . .

ขอบคุณนะที่ยังทวงถาม
แม้ฉันจะอยู่ภายใต้นิยามแห่งความอ่อนไหว
แต่ฉันจะเข้มแข็งบนโลกที่วิ่นแหว่งกวัดไกว
สัญญานะว่าจะอ่อนไหว. . .เฉพาะเวลาที่ใช้หัวใจ คิดถึงเธอ



วันอาทิตย์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เหงา..เศร้า..คิดถึง..รอ..

..ในค่ำคืนใต้เงาจันทร์..
อยากชวนเธอมานั่งฝัน..อยู่ใกล้ใกล้
ลมหนาวพัดผ่าน..ความเหงาขับขานในหัวใจ
คิดถึงอุ่นไอ..จะหนาวเหมือนกันไหม..คนไกลตา

..ที่ว่าง...ตรงข้างหัวใจ..
ยังรอเพียงเธอรู้ไหม..แม้ฝั่งฟ้ากั้นไกล..หัวใจยังเพรียกหา
ที่ตรงนี้..อาจเปลี่ยนตามฤดูกาล..แต่ความคิดถึงยังส่งผ่านตลอดมา
ถึงไกลสุดสายตา..เรายังเห็นดวงจันทราใต้ฟ้าเดียวกัน

..ก่อนนิทรา..ขอกล่อมหัวใจ..
ส่งความห่วงหาพาเธอหลับใหลในห้วงฝัน
ฝันดี..ตลอดค่ำคืนนี้..นานนิรันดร์
ฝากไว้เมื่อไกลกัน..ยามใดที่มองจันทร์ให้รู้ไว้ว่าฉัน..คิดถึงเธอ

วันเสาร์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2555

บอกฉันได้ไหม

ก็แค่อยู่..อย่างฝืน-ฝืน
อย่างกล้ำกลืน...แม้เคยซึ้ง
อึดอัดทุกครั้ง...ที่เธอรั้งดึง
ให้ฉันนึกถึง...เรื่องวันวาน

คนคั่นเวลา...อาจจะใช่
แต่คนหมดใจ...มันใช่กว่า
เธอเอ่ยเองนะ...ว่าเป็นคน...เจ้าน้ำตา
ก็อย่างที่ว่า... ฉันแค่...สงสารเธอ

วันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555

อารมณ์พาไป

สิทธ์ของเธอแค่ไหน ไม่ขอบอก
แค่ทุกลมหายใจเข้าออก มีเธออยู่ในนั้น
แม้ตัวห่างไกลแต่หัวใจเราแสนใกล้กัน
แม้ผ่านเวลานานวัน ความผูกพันธ์จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

ต่อไปอย่าคิดทวงสิทธ์
น่าจะรู้เราสนิทกันเพียงไหน
ไม่ต้องถามดาวบนฟ้า ก็น่าจะรู้แก่ใจ
สิทธ์ที่เธอได้ อย่าให้ต้องพูดออกมา

วันพฤหัสบดีที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เฮยอิง

เสียงเพลงบรรเลงแว่ว
ดังพริ้วแผ่วจากแดนไกล
ข้ามผลิศิวิไลซ์
ประดับไว้บนราตรี

เสียงลมประพรมคลื่น
ดูดาดดื่นหมื่นวิถี
เรียบสลวยสวยดี
ท่ามแสงสีของเมืองกรุง

ฝากฟ้าตะวันลับ
ฝากระยับก่อนวันรุ่ง
ฝากเสียงเพียงจรุง
ฝากกล่อมฝันนิรันดร. . .

วันพฤหัสบดีที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2555

รักเพื่อน

เราอาจไม่ สวยใส เท่าใครเขา        
แต่ก็เข้า ใจเธอ กว่าคนไหน       
แม้ไม่ดี ไม่เด่น เท่าใคร-ใคร       
แต่หัวใจ สวยมาก ขอรับรอง       
       
ถึงเราไม่ ดีพร้อม ไปทุกสิ่ง       
แต่รักจริง พร้อมให้ เป็นเจ้าของ       
ไม่เลิศเลอ มีเพียงใจ ให้จับจอง       
ขอให้มอง เรามีดี ที่ข้างใน       
       
อยากจะถาม เราพอ มีโอกาส       
จะสามารถ เป็นคน ของเธอได้ไหม       
ขอเป็นคน ดูแล คอยใส่ใจ       
อยากห่วงใย เธอมากกว่า เป็นเพื่อนกัน       
       
ก็เป็นเพื่อน มานานพอ เธอว่าไหม       
อยากเปลี่ยนใจ อยากเปลี่ยนเพื่อน เป็นแฟนฉัน       
หากเธอคิด อะไร คล้าย-คล้ายกัน        
คงเหมือนฝัน ที่มัน กลายเป็นจริง       
       
แต่หากใจ ไม่ตรงกัน ฉันขอโทษ       
อย่าได้โกรธ ขอให้ลืม หมดทุกสิ่ง       
ช่วยลืมคำ บอกรัก จากใจจริง       
ให้เธอทิ้ง มันไป เหมือนไม่เคยมี       
       
หวังว่ายัง เป็นเพื่อน กันต่อได้       
อย่าห่างไป เพียงเพราะ เพื่อนคนนี้       
ทำให้เธอ ลำบากใจ ขอโทษที       
ฉันขอมี เธอข้าง-ข้าง ตลอดไป         

รักเพื่อน

วันพุธที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555

สัญญาสายลม

หัวใจที่ขมขื่น
ได้แต่ยิ้มฝืน  ไปงั้นๆ 
จบรอยต่อ  ของสองความผูกพัน
คำว่ากันและกัน  ... มันไม่มี

อยากกรีดร้องให้สาใจ
เจ็บนักหัวใจ  ใครช่วยที.!!!
ต่อแต่นี้  ....วินาทีนี้
จะต้องกลายเป็นอดีตที่ .... เคยรักกัน

เธอเป็นสุข ... หลุดพ้นพันธนา
เกี่ยวก้อยเขามา  แทนที่กัน
ที่ครั้งหนึ่ง  เคยเป็นฉัน
หมดโปรฯสั้นๆ ... ฉันหมดค่า

ปล่อยเธอให้เขา
แล้วเอาหัวใจ...ฉันคืนมา
สัญญาลอยลม ... แค่ผ่านหน้า
ช่างไร้ศรัทธา  ไร้คุณค่า... น่าเสียดาย

วันอังคารที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2555

คนดี ในสายหมอก

แม้ราตรี...เงียบงัน
มิเคยพรั่นความเหน็บหนาว
แม้คืนที่ฟ้าไร้ดาว
มิเคยเปลี่ยวเปล่า...ด้วยห่างไกล

ใจยังคงรักมั่น
สัญญาต่อกัน...จำได้ใช่ไหม?
สายหมอกสลายหายไป
แต่ไม่เหมือนใจ...ที่ฉันมีต่อเธอ
คนดี ในสายหมอก

วันจันทร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ไม่รักก็บอก......หลอกกันทำไม

หลอกฉัน..ทำไม..อยากจะรู้
ที่เป็นอยู่..ฉันผิด..ที่ตรงไหน
ฉันเคยหลอก..ตัวเธอ..หรืออย่างไร
เหตุผลใด..ใยเธอ..ทำร้ายกัน
*
ถ้าไม่รัก..ก็บอก..ฉันไม่ว่า
แต่อย่ามา..โกหก..ไม่บอกฉัน
หรือความรัก..มันน้อยไป..ที่ให้กัน
ความผูกพัน..เธอนั้น..จึงลดไป
*
เธอก็รู้..ว่าฉัน..รักเธอมาก
ยังจะอยาก..หักอกฉัน..มันใช่ไหม
หลอกให้รัก..แล้วหักอก..คงสะใจ
จงจำไว้..เธอต้องช้ำ..กว่าทำกัน
*
ตั้งแต่คบ..กันมา..ไม่เคยคิด
ว่าชีวิต..จะต้องเจอ..กับวันนั้น
วันที่เธอ..หมดรัก..หักอกกัน
วันที่ฉัน..ไร้ใคร..เคียงข้างกาย
*
คำว่ารัก..คงไม่..มีความหมาย
เมื่อหัวใจ..เธอไร้..ซึ่งตัวฉัน
เมื่อเธอหมด..ทั้งรัก..และผูกพัน
คงเป็นฉัน..ที่ควร..ต้องทำใจ
*
เมื่อเธอเจอ..ใครทิ้ง..ก็คงรู้
คนเคยอยู่..รักเธอ..สักเพียงไหน
รู้ว่าเขา..ห่วงใยเธอ..มากเพียงใด
น่าเสียดาย..เหตุเกิด..เพราะตัวเธอ
*
แม้ว่าเธอ..จะรักใคร..เข้ายังฝัน
ว่าทุกวัน..ยังคงมี..เธอเสมอ
ในห้วงลึก..ของใจ..มีแต่เธอ
คอยเฝ้าเพ้อ..ถึงเธอ..ไม่เลือนลาง

บทความที่ได้รับความนิยม