ปล่อย

ขอหลบมาทบทวนคืนวันเก่าเก่า

ว่าเป็นแค่เพียงเงา. .หรือเราแค่พร่ำเพ้อ

หวั่นหวั่นไหวไหวในวันที่ได้พบเจอ

ก่อนที่ฉันและเธอจะตกลงเป็นแฟนกัน

เดียวดายทุกครั้งหรือเปล่าเวลาเราอยู่ใกล้

ความรักคือความรักที่มีให้หรือแค่ในความฝัน

เมื่อทางที่โรยดอกไม้เริ่มแห้งตายลงทุกวัน

ก็จึงควรรีบจบความสัมพันธ์เพื่อจากลา

. . .ดีกว่าฝืนต่อไปให้ยิ่งเจ็บ. . .

จนยากเกินจะเก็บความทรงจำในวันหน้า

ขอเก็บเธอที่แสนดีไว้ในนี้ในกล่องกาลเวลา

ให้เธอเป็นเจ้าหญิงในราวฟ้าเพียงทุกครั้งที่หลับตา. .ก็พอ

ปล่อย