ขอพักผ่อน...สักพัก
เหนื่อยกับความรัก ที่เกินคว้า
เอนกายลงกับพื้น หลับตา
ละทิ้งความเหว่ว้า และเหงาใจ
...สุสานความรัก...
ที่หัวใจพิงพัก...เธอไว้
ไม่เคยฝังเธอได้สักที...นะใจ
ไม่รู้เพราะอะไร...ทำไมยังจดจำ
เหนื่อยกับความรัก ที่เกินคว้า
เอนกายลงกับพื้น หลับตา
ละทิ้งความเหว่ว้า และเหงาใจ
...สุสานความรัก...
ที่หัวใจพิงพัก...เธอไว้
ไม่เคยฝังเธอได้สักที...นะใจ
ไม่รู้เพราะอะไร...ทำไมยังจดจำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น