วันอาทิตย์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2555

ที่เก่าของสองเรา ...กับเรื่องเล่าของสองคน

คิดไม่ตกจิตรุมเร้ากะสับส่าย
นอนยันร่างบดพี้ผิวกาย  กับหาดทรายขาว
ให้น้ำซัดสาดผาดเผาเล่าเรื่องราว
กายร้อนผ่าวแต่ใจเหน็บหนาวเข้าถึงทรวงใน

พระจันทร์โค้งนับรับเรื่องราว
ผ่านเรื่องเล่า  จากอดีตเงาที่เคลื่อนไหว
ต้องขอบคุณเธอในทุกเรื่องราว ที่เคยมอบคุณค่าให้
ครั้งหนึ่ง  ที่เคยทำหน้าที่ ... คนของใจ  ได้อย่างดี

แม้วันนี้  ไม่มีเรา
มีเพียงภาพความหลังเก่า  ที่อาจพร่าเบลอในตอนนี้
กลับมายืนยันกับตัวเองให้แน่ใจ  อีกที
ไม่เป็นไร  ถ้าตรงนี้  เคยเป็นที่รวมของสองใจ

ฉันแวะมาทักทายที่เก่า  ยามเหนื่อยล้า
มายิ้มให้อดีตเงาที่ผ่านมา  เพื่อถามไถ่
เหยียบย่ำรอยทางของทุกฝีก้าวที่ย่ำไป
คิดถึงจัง คิดถึงใคร .... ที่เคยมี

เธอยังเป็นเงา  ของความรัก
ฉันยังแน่นหนัก  และซื่อสัตว์ต่อหัวใจดวงนี้
ไม่เป็นไรนะ  เมื่อฉันก็ไม่เคยโทษชะตาที่มี
แต่กลับรู้สึกดี   ที่ครั้งหนึ่งเคยมี...  คนอย่างเธอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม