ถึงเธอ..คนแปลกหน้า
เราไม่เคยพูดจากันเลยสักครั้ง
แต่ทำไมฉันรู้สึกผูกพันกับเธอเสียจัง
คนที่อยู่อีกฝั่งของโลกออนไลน์
แล้วฉันก็มีอาการแปลกไปทุกที
อยู่ดีดีก็ร้องไห้ได้
เดี๋ยวก็หัวเราะเสียมากมาย
วุ่นวายไม่เป็นอันกินอันนอน
เช้าลืมตาตื่นขึ้นมา
ก็ต้องถลาไปเปิดเฟสบุ๊คก่อน
ยิ้มแก้มแทบปริเพียงแค่เห็นเธอออนฯ
หัวใจก็ไหวอ่อนอยู่ตรงนั้น
เพียงแค่เห็นตัวหนังสือของเธอ
ก็เก็บเอาไปเพ้อเอาไปฝัน
อารมณ์ดีไปตลอดทั้งวัน
นี่ฉันเป็นบ้าไปแล้วหรือไง
ถึงเธอ..คนที่ไม่รู้จัก
ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาทักฉันก็กลายเป็นคนอ่อนไหว
ไม่รู้จะจัดการเรื่องที่เกิดนี้ได้อย่างไร
เพราะไม่รู้ว่าเผลอรักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่..คนที่ไร้ตัวตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น