ความรัก เปรียบเหมือนขี้ ที่เธอ...เผลอมาเหยียบ
คอยซ่อนเงียบ ใต้ฝ่าเท้า ไม่สงสัย
เป็นสิ่งเดียว พอให้เธอ ได้สนใจ
ได้สงสัย ว่ากลิ่นอะไร ก็ยังดี
แต่สักพัก พอเธอรู้ ว่าเหยียบขี้
เธอร้องยี๋ ทำหยะแหยง ดูบัดสี
เอาน้ำสาด ล้างทิ้ง ไม่ใยดี
อนิจจา..ตัวฉัน เป็นแค่ขี้ ที่เธอเมิน
กวีที่เหม็น..แบบแอบเจ็บ
คอยซ่อนเงียบ ใต้ฝ่าเท้า ไม่สงสัย
เป็นสิ่งเดียว พอให้เธอ ได้สนใจ
ได้สงสัย ว่ากลิ่นอะไร ก็ยังดี
แต่สักพัก พอเธอรู้ ว่าเหยียบขี้
เธอร้องยี๋ ทำหยะแหยง ดูบัดสี
เอาน้ำสาด ล้างทิ้ง ไม่ใยดี
อนิจจา..ตัวฉัน เป็นแค่ขี้ ที่เธอเมิน
กวีที่เหม็น..แบบแอบเจ็บ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น